دستکش وینیل چیست؟

دستکش لاتکس نیز یکی دیگر از دستکش‌های یک‌بارمصرف است که لاتکس، ماده سازنده اصلی آن، به‌صورت مصنوعی و طبیعی تهیه می‌شود. لاتکس طبیعی از صمغ برخی از گیاهان مثل کائوچو به‌دست آمده و همین موضوع علاوه بر افزایش قیمت، ضایعات این دستکش را تجزیه‌پذیر در طبیعت ساخته که از ویژگی‌های مهم این دستکش محسوب می‌شود. دستکش لاتکس نسبت به دیگر دستکش‌ها پوشش‌دهی و نفوذناپذیری بسیار بالاتری بر دست‌ها داشته و کاملاً به پوست می‌چسبد و همین ویژگی دستکش لاتکس را بسیار مناسب برای کارهای حساس پزشکی نظیر جراحی، معاینات بیمار و دیگر اموری ساخته است که نیاز به دقت لامسه بالایی دارد. 

با وجود این، به دندانپزشکان توصیه می‌شود برای جلوگیری از واکنش مواد قالب‌گیری دندان با ترکیبات سولفوری موجود در این دستکش و نرم شدن مواد قالب، حین قالب‌گیری از دستکش لاتکس استفاده نکنند. خلاف دستکش وینیل که آزادی و راحتی بیشتری به دست می‌دهد، دستکش لاتکش مستعد ازدیاد دمای دست‌ها، تعریق و تبدیل شدن به محیط مناسب رشد قارچ و باکتری است و باید پس از چند ساعت استفاده دور انداخته شود. 

در ساخت دستکش‌های لاتکس پودرهای روان‌کننده به‌کار رفته است تا دستکش کاملاً ثابت روی دست قرار گیرد؛ بنا بر گزارش‌های بسیار، این پودرها آلرژی‌زا بوده و بسیاری از افراد نسبت به این پودرها حساسیت‌های پوستی نشان داده‌اند. این کاربران به جای دستکش لاتکس، می‌توانند از دستکش وینیل استفاده کنند. 

هر دو دستکش مقاومت خوبی در برابر ساییدگی، پارگی و سوراخ شدگی و محیط‌های قلیایی و اسیدی و نیز آلودگی‌های بیولوژیک مثل ویروس‌ها و باکتری‌ها دارند، اما هر دو محصول نیز نسبت به ترکیبات الکلی مقاومت پایینی داشته و در مجاورت الکل و دیگر مواد ضدعفونی‌کننده، دچار تغییر ساختار شیمیایی و ایجاد حفره در بافت می‌شوند. هنگام خرید هر دو دستکش وینیل و لاتکس توجه به تاریخ مصرف بسیار اهمیت دارد، شرایط نگهداری این دستکش‌ها در دمای بالا و در معرض نورآفتاب یا دیگر تشعشعات منجر به فساد دستکش و تحلیل رفتن بافت آنها می‌شود.